1980’lerde çocuk olanlar için bazı şeyler hiç unutulmaz. Sokaklarda misket oynar, eve koşarak gelir, televizyon karşısına geçer ve o ışıklı siyah arabayı beklerdik: Kara Şimşek. KITT’in kırmızı kırmızı yanan ön paneli, o zamana göre mucize gibi gelen kendi kendine konuşan zekâsı ve tabii ki direksiyonun arkasındaki Michael Knight… O yıllarda süper kahramanımız, adalet dağıtan bir adam ve onun arabasıydı.
Benim için bu dizi sadece bir eğlence değildi. Çocuk aklımla KITT’in gerçekten var olduğuna inanır ve onu isterdim. Geçen yaz bir nostalji nöbeti tuttu, YouTube’da açtım eski bölümleri. İtiraf edeyim, hâlâ aynı heyecanı hissettim. Zamanın tozuna rağmen hâlâ parlayan bir hayal vardı orada.
Şimdi gelen haberle birlikte bu hayal yeniden canlanıyor. Cobra Kai’nin yaratıcıları Kara Şimşek’i sinemaya uyarlamaya hazırlanıyor. Henüz net bir takvim yok, Universal senaryoyu onayladığında resmi duyuru yapılacak. Tabii hepimizin aklındaki soru aynı: David Hasselhoff’u görecek miyiz? Sahnede bir selam, bir garaj sahnesi, belki de tek bir replik… İnternette dolaşan söylentiler bu beklentiyi iyice büyütüyor.
İşte tam da burada ben araya girmek istiyorum. Çünkü Kara Şimşek yalnızca bir nostalji değil, bugünün hikâyesine de ilham verecek bir güç barındırıyor. Ve bu hikâyeyi bugüne taşımak için yeni bir bakış açısına ihtiyaç var. Yapımcılara küçük bir köşeyazarı jesti; işte size alternatif bir sinopsis:
‘Knight Rider: Legacy’ Miras Gibi Mirastır KITT!
Michael Knight yıllar önce sahneden çekilmiş, arabasını da bir çiftliğin garajına bırakmıştır. Dünya değişmiş, suçlar değişmiş, hatta teknolojinin kendisi bile bambaşka bir yola girmiştir. O eski zamanların kahramanı artık kırsalda sessiz bir hayat sürmektedir.
Ama işte burada devreye yeni kahraman girer: Onun kızı. Mühendislik eğitimi almış, yapay zekâ teknolojileriyle uğraşan, kendi ayakları üzerinde duran bir kadın. Babasının geçmişine dair duydukları ona hep yarım yamalak gelmiştir. Garajın kapısını açtığında karşısına çıkan şey ise yalnızca bir araba değildir; babasının sakladığı miras, belki de bugünün dünyasında yeniden hayata geçirilmesi gereken bir vizyondur.
KITT hâlâ çalışır durumdadır ama yazılımları eskimiştir. Artık sokaklardaki suçlar 80’lerdeki gibi değildir; günümüzün mücadeleleri dijital dünyada, yapay zekânın etik sınırlarında, veri güvenliği ve bireysel özgürlüklerde yaşanır. Kadın kahraman bu arabayı yalnızca sürmekle kalmaz; onu dönüştürür, günceller, yeniden programlar. Yani direksiyonun arkasına geçen sadece bir sürücü değil, aynı zamanda arabayı çağın ötesine taşıyan bir beyindir.
Çatışma da tam burada doğar. Arabayı kullanmak kolaydır ama ona hangi değerleri yükleyeceğin asıl meseledir. Kadın kahraman, babasının gölgesinde kalmadan kendi hikâyesini kurar; adalet anlayışını, özgürlük talebini ve kadın gücünü bu efsanenin içine katar. Artık mesele sadece “kötü adamı yakalamak” değil; teknolojiyi kimin, nasıl kullandığıdır.
Yapımcılara Not: Sevgili Cobra Kai ekibi, işte size hazır bir öneri. Üstelik güncel, güçlü ve ilham verici. David Hasselhoff’u cameo olarak koyun, finalde kızına şöyle desin:
“Kızım, artık direksiyon sende.”
* Yasemin Şefik’in yazısı Episode Dergi’nin 61. sayısında yayımlanmıştır.
